Gufujo






Teoj en gufujo dum la 52-a Internacia Seminario.




1-Stela plasta monero. En la antaŭparto de la monero aperas gufo, tio estas pro tio ke tiu ĉi monero estas la plej uzata en la gufujo.


Gufujo nomiĝas la nokta te-trinkejo dum esperanto-aranĝoj, precipe junularaj. Ĝi estis inventita de Nathalie S. kaj Rolfo E. kiel alternativa trinkejo (strikte sen fumado kaj sen alkoholo[1]), ĝi unuafoje okazis fine de 1995 dum Internacia Seminario en Veclaro, Germanio[2].


Gravaj aĵoj por la agrabla gufuja etoso estas kandeloj kaj literatura laŭtlegado aŭ koncerto de trankvila muziko. La oferto de multaj teoj kaj tizanoj kune kun taŭgaj aldonaĵoj (ekz. dolĉigiloj, kuketoj) estas ĉefaĵoj por gufujo.[3]


La nomo venas de la strigo-birdo "gufo", kiu aktivas nokte. Pro belsona kialo elektiĝis la sufikso -uj-, kiu cetere havas pli vastan signifon (ekz. lando aŭ nesto) ol -ej-. Laŭ alia klarigo la sufikso -uj- signifas "nesto".



Referencoj |




  1. ↑ Mueller, Johannes. Kion fari en gufujo (c2013). Arkivita el la originalo je 2014-10-15. Alirita 2014-10-09.


  2. ↑ kiel ekestis gufujo. la historio.. Arkivita el la originalo je 2007-09-28. Alirita 2014-10-09.


  3. ↑ Mueller, Johannes. Kiel organizi bonan funkciantan gufujon (c2013). Arkivita el la originalo je 2014-10-15. Alirita 2014-10-09.



Vidu ankaŭ |


Esperanto-kulturo



Eksteraj ligiloj |




  • Kategorio Gufujo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)




  • Gufujo-ĉefnesto ("oficiala retejo" de la inventintoj)


  • Filmo pri Gufujo de Eric Languillat ĉe YouTube




-

Popular posts from this blog

Ponta tanko

Image
Usona ponta tanko M60A1 Ponta tanko estas, simile kiel kirasita savveturilo, inter specialaj kirasitaj transportiloj. Kiel pontaj tankoj eblas konsideri ĉiujn memmovigaj rimedoj ebligantaj superi obstaklojn ĝis larĝeco 24 metroj rekte en spaco de bataloperacoj. Ties ĉefa tasko estas ebligi al la propraj taĉmentoj daŭrigi en rapida antaŭenirado sen senbezona reteniĝo. El tio pli-malpli rezultas taktikaj-teknikaj postuloj, kiujn ili devas plenumi. Precipe temas pri kapablo operacii komune kun unue-sinsekvaj taĉmentoj kaj transpontigi obstaklojn dum kelke da minutoj. This page is only for reference, If you need detailed information, please check here
Read more

Tantalo (mitologio)

Image
Ĉi tiu artikolo temas pri mitologio. Por aliaj signifoj vidu la paĝon Tantalo (apartigilo) . Tantalo , laŭ Gioacchino Assereto. Laŭ la helena mitologio, Tantalo (el la greka Τάνταλος , ŝancelanta aŭ tre malfeliĉa ) estis filo de Zeŭso kaj la oceanidino Pluto, laŭ la plej divastigata versio. Li estis reĝo de Frigio [1] aŭ de la monto Sipilo, en Lidio (Malgrandazio) [2] kaj post sia morto li suferis eternan torturadon ĉe la Tartaro, la plej profunda parto de Hadeso, rezervita por la plej perversaj homoj. Tamen, kelkaj rakontoj asertas ke li estis reĝo de Argo aŭ de Korinto [3] , aŭ ke li migris norden el la monto Sipilo por akiri la tronon de Paflagonio, el kie Ilo forpelis lin pro tio, ke Tantalo forkaptis kaj seksperfortis lian fraton Ganimedon [4] , kaj tiel ofendis la diojn. Verŝajne li ankaŭ regis urbon en okcidenta Anatolio, kiun oni nomis Tantalis [5] pro li, aŭ Sipilo , pro la monto sur kies flanko ankoraŭ staras ĝiaj ruinaĵoj [6] . Laŭ la geografiisto Strabo,...
Read more

Erzsébet Schaár

Image
Erzsébet Schaár Memportreto de Erzsébet Schaár en Pécs Personaj informoj Naskiĝo 27-an de julio 1908 ( 1908-07-27 ) en Budafok Morto 29-an de aŭgusto 1975 ( 1975-08-29 ) (67-jara) en Budapeŝto Ŝtataneco Hungario Profesio skulptisto Familianoj Edz(in)o Tibor Vilt v   •   d   •   r Erzsébet Schaár [erĵEbet ŝAr], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Schaár Erzsébet estis hungara skulptisto. Ŝia edzo estis Tibor Vilt. Déryné Széppataki Róza en Miskolc fare de Erzsébet Schaár Erzsébet Schaár [1] naskiĝis la 27-an de julio 1908 en Budafok, ŝi mortis la 29-an de aŭgusto 1975 en Budapeŝto. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj solaj ekspozicioj 3 Elektitaj kolektivaj ekspozicioj 4 Elektitaj skulptaĵoj 5 Elektitaj disĉiploj 6 Fontoj 7 Referencoj Biografio | Erzsébet Schaár studis en Industriarta Lernejo, poste en Reĝa Belarta Altlernejo (1924-1926). Ŝia ĉefinstruisto estis Zsig...
Read more