István Laczó
István Laczó | |
---|---|
Personaj informoj | |
Naskiĝo | 16-an de septembro 1904 (1904-09-16) en Szombathely |
Morto | 27-an de septembro 1965 (1965-09-27) (61-jara) |
Ŝtataneco | Hungario |
Profesio | arkitekto |
Familianoj | |
Edz(in)o | Lenke Zsögön |
Infano | Ildikó Laczó |
István Laczó [iŝtvAn lacO], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Laczó István estis hungara operkantisto (tenoro), arkitekto. Lia edzino estis Lenke Zsögön, same operkantisto.
István Laczó [1] naskiĝis la 16-an de septembro 1904 en Szombathely, li mortis la 27-an de septembro 1965 en Budapeŝto.
Enhavo
1 Biografio
2 Elektitaj roloj
3 Memorigiloj
4 Fontoj
Biografio |
István Laczó akiris arkitektan diplomon, poste li laboris ankaŭ en Italio. Li studis en Akademio Santa Cecilia en Romo pro instigo de Pietro Mascagni, krome li lernis private ĉe Benjamino Gigli. Hejmenveninta li plulernis en la Muzikakademio, kie li lernis ĉefe de Ferenc Székelyhidy. Jam dum lernado en 1934 li debutis en Budapeŝta Ŝtata Operejo. Inter 1935 kaj 1963 li apartenis al la menciita Operejo. En 1949 lia partnero estis Maria Callas, krome li kantadis en pluraj landoj. En 1963 pro malsano li retiriĝis. Li ricevis premion en 1963, postmorte en 2015 li estis nomumita eterna membro de la Operejo.
Elektitaj roloj |
Ferenc Erkel: Bánk bán (Banuso Bánk; opera versio) - titolrolo
Georges Bizet: Carmen — Don José
Ruggero Leoncavallo: Pagliacci — Canio
Pietro Mascagni: Cavalleria Rusticana — Turiddu
Giacomo Puccini:
Tosca — Mario Cavaradossi
Madama Butterfly — B. F. Pinkerton
Turandot — Kalaf
Giuseppe Verdi:
Rigoletto - princo de Mantua
Aida — Radames
Il Trovatore — Manrico
Otello — titolrolo
Memorigiloj |
- memortabulo en Újbuda [2]
Fontoj |
- hungarlingva biografio (la koncerna teksto estas legebla post klako al majusklo L, poste serĉu la nomon)
- hungarlingva biografio kun foto
- hungarlingva biografio kun foto