Floraro
}
Floraro aŭ infloresko [1] estas ĉe florplantoj ariĝo de floroj sur la tigo. Ĝi ofte karakterizas plantajn grupojn. La aranĝo estas ofte tipa por iu familio, ekzemple la umbelo estas tipa por la umbeliferacoj (nun apiacoj), la kapitulo esta tipa por la kompozitoj, kiu signifas esperante kunmetitoj (nun asteracoj).
Ene de floraro, ĉiu floro emas tipiĝi. Tio estas ekzemple por la kapituloj, kie le ĉirkaŭaj floroj similas petalojn.
Oni distingas du specojn de floraro: laŭ tiu, kiu finiĝas la ĉefakson: burĝono aŭ floro.
Enhavo
1 Floraroj simplaj
1.1 Floraroj nefinitaj
1.2 Floraroj finitaj
2 Floraroj kunmetitaj
3 Elvolviĝsekvo
4 Referencoj
5 Eksteraj ligiloj
Floraroj simplaj |
Floraroj nefinitaj |
Ĉe nefinita infloresko, la ĉefakso finiĝas per burĝono kaj longiĝas, teorie senlime, kreskiganta flankajn florojn, aŭ flankajn duajn aksojn kiuj portas florojn. La bazaj floroj malfermiĝas unue, kaj la aliaj sekve, el bazo al pinto. La tipa nefinita floraro estas la grapolo.
Grapolo
Spiko
Amento
Korimbo
Umbelo
Kapitulo
Spadiko
Floraroj finitaj |
Ĉe finita infloresko, la ĉefakso finiĝas per floro, kiu unue malfermiĝas, kaj ĝi ĉesas kreski. La aliaj floroj aperas sekve ĉirkaue, sur duaj tigetoj, kiuj povas esti tre mallongaj. La tipa finita floraro estas la cumo.
Cumo pluraksa
Cumo duaksa
Cumo unuaksa helica (Cincino)
Cumo unuaksa skorpia (Bostriko)
Floraroj kunmetitaj |
Grapolaro: grapolo de grapoletoj.
Ĉiuj kunmetoj eblas. Kelkfoje, kunmetitaj floraroj (aŭ florararoj) similas simpla floro, kiel la Edelvejso.
- Samaj:
- Umbelaro: Umbelo de umbeletoj,
- Spikaro: Spiko de spiketoj,
Grapolaro = Grapolo de grapoletoj,
- Malsamaj:
Tirso = Grapolo de cumetoj,- Korimbo de kapituletoj,
- Spiko de cumetoj,
Grapolaro de spiketoj,- ktp.
Elvolviĝsekvo |
Alcentra (aŭ centripeta) estas floraro, se la eksteraj kaj malsupraj floroj elvolviĝas unue.
Elcentra (aŭ centrifuga) estas floraro, se la centraj floroj elvolviĝas unue.
Referencoj |
↑ Plena Ilustrita Vortaro 2002 p. 474
| ||||||||||
