Gfyuki

La ministraro de ĉefministro Édouard Balladur oficis de la 29-a de marto 1993 ĝis la 16-a de majo 1995. Ĝi estis la lasta ministraro nomumita de la respublika prezidento François Mitterrand.

Tiun periodon oni kutime nomas dua kunestado (france: deuxième cohabitation), ĉar en la plenuma povo (ekzekutivo) kunestis maldekstra prezidento kaj dekstra ministraro -- ĉi-lasta ja devenas de la tiam ĵus balotita dekstra majoritato en la Nacia Asembleo.

Origina konsisto laŭ la oficiala ordo |

Nomumo de la ĉefministro publikiĝis en la Oficiala Gazeto de la Franca Respubliko la 30-a de marto 1993.

Nomumo de la ministraranoj publikiĝis en la Oficiala Gazeto de la Franca Respubliko la 31-a de marto 1993.

• 
  Ĉefministro: Édouard Balladur
  

Ŝtatministroj |

• Ŝtatministrino, ministrino pri socialaj aferoj, sano kaj urbo: Simone Veil
  


• Ŝtatministro, ministro pri interno kaj teritoria aranĝado: Charles Pasqua
  


• Ŝtatministro, ministro pri justico: Pierre Méhaignerie
  


• Ŝtatministro, ministro pri defendo: François Léotard
  

Ministroj |

• Ministro pri eksterlandaj aferoj: Alain Juppé
  


• Ministro pri nacia edukado: François Bayrou
  


• Ministro pri ekonomio: Edmond Alphandéry
  


• Ministro pri industrio, poŝtoj kaj telekomunikoj, kaj ekstera komerco: Gérard Longuet (ĝis la 14-a de oktobro 1994)


• Ministro pri ekipado, transporto kaj turismo: Bernard Bosson
  


• Ministro pri firmaoj kaj ekonomia evoluo, pri etfirmaoj kaj mezfirmaoj, pri komerco kaj metiistaro: Alain Madelin
  


• Ministro pri laboro, dungado kaj profesia formado: Michel Giraud
  


• Ministro pri kulturo kaj franclingvanaro: Jacques Toubon
  


• Ministro pri buĝeto, parolisto de la ministraro: Nicolas Sarkozy
  


• Ministro pri agrokulturo kaj fiŝkapto: Jean Puech
  


• Ministro pri supera instruado kaj esplorado: François Fillon
  


• Ministro pri medio: Michel Barnier
  


• Ministro pri publika oficistaro: André Rossinot
  


• Ministro pri loĝado: Hervé de Charette
  


• Ministro pri kunlaboro: Michel Roussin (ĝis la 12-a de novembro 1994)


• Ministro pri transmaraj departementoj kaj teritorioj: Dominique Perben
  


• Ministrino pri junularo kaj sporto: Michèle Alliot-Marie
  


• Ministro pri komuniko: Alain Carignon (ĝis la 19-a de julio 1994)


• Ministro pri eksmilitistoj kaj militviktimoj: Philippe Mestre
  

Delegitaj ministroj |

• Delegita ministro ĉe la ĉefministro, pri rilatoj kun Nacia Asembleo: Pascal Clément
  


• Delegita ministro ĉe la ĉefministro, pri rilatoj kun Senato kaj pri patrujenrevenintoj: Roger Romani
  


• Delegita ministro ĉe la ŝtatministrino, ministrino pri socialaj aferoj, sano kaj urbo, pri sano: Philippe Douste-Blazy
  


• Delegita ministro ĉe la ŝtatministro, ministro pri interno kaj teritoria aranĝado, pri teritoria aranĝado kaj lokaj teritorioj: Daniel Hoeffel
  


• Delegita ministrino ĉe la ministro pri eksterlandaj aferoj, pri humanhelpa agado kaj homaj rajtoj: Lucette Michaux-Chevry
  


• Delegita ministro ĉe la ministro pri eksterlandaj aferoj, pri eŭropaj aferoj: Alain Lamassoure
  

Konsistaj rearanĝoj |

Rearanĝo la 19-an de julio 1994 |

• Ministro pri komuniko: Nicolas Sarkozy (krom liaj aliaj oficoj, sekve al la eksiĝo de Alain Carignon)

Rearanĝo la 17-an de oktobro 1994 |

• Ministro pri industrio, poŝtoj kaj telekomunikoj, kaj ekstera komerco: José Rossi (sekve al la eksiĝo de Gérard Longuet)

Rearanĝo la 12-an de novembro 1994 |

• Ministro pri kunlaboro: Bernard Debré (sekve al la eksiĝo de Michel Roussin)

Rearanĝo la 19-an de januaro 1995 |

• Parolisto de la ministraro: Philippe Douste-Blazy (krom liaj aliaj oficoj, sekve al la eksiĝo de Nicolas Sarkozy)

Komence de 1995 Nicolas Sarkozy eksiĝis de sia ofico parolisto (dum li konservis siajn ceterajn ministrecojn) por fariĝi la parolisto de Édouard Balladur, kandidato al la respublika prezidenteco.

Vidu ankaŭ |

• Ministraroj de Francio

Ŝablono:Ligiltabelo Registaro Balladur