Vikimedia Komunejo: Třebovice (Ústí nad Orlicí District)
Retpaĝo: www.trebovice.cz
Portalo pri Ĉeĥio
Vilaĝo Třebovice situas en Ĉeĥio, regiono Pardubice, distrikto Ústí nad Orlicí, en montetaro Třebovské mezihoří, ĉe la ŝoseo n-ro 14, 7 km sudoriente de la urbo Česká Třebová.
Enhavo
1Historio
2Memorindaĵoj
2.1Preĝejo
2.2Paroĥesterejo
3Literaturo
Historio |
La vilaĝo estis fondita jam okaze de komenca koloniigo de la regiono Tichá Orlice kaj Třebovka de etno de nordaj Ĥarvatoj, kiuj origine vivis en regiono ĉe la rivero Jizera. Tiuj ĉe Třebovka per brulo forigis arbaron kaj fondis vilaĝon Třebovice. La nomo de la vilaĝo estas derivita verŝajne de tiu ago, čar malnovslava "terb" aŭ "treb" transiĝis en malnovĉeĥan "triebiti" kaj novĉeĥan "tříbiti", kio signifas per brulo senarbigi.
La unua skriba mencio pri Třebovice estas en la Landaj dosieroj en tempoj de regado de reĝo Venceslao la 2-a.
Malfermita valo de Třebovka, najbara al kaldronvalo de Lanškroun havis avantaĝojn por prisetlado, sed malavantaĝojn dum ĉiuj militaj eventoj. Tra ĉi tie iris husanoj el Litomyšl al Lanškroun, kie detruis la monaĥejon kaj burgon Miranda, en Tridekjara milito atakis trans ĉi tie svedoj el siaj fortifikaĵoj super Lanškroun ktp. Post batalo sur Blanka monto aĉetis tutan sinjorejon Lanškroun, al kiu apartenis ankaŭ Třebovice, princo Lichtenštejn. Li venigis ĉi tien germanojn el en Tridekjara milito detruitaj vilaĝoj en Bavario, Supra Palatinato kaj Silezio kaj la regionon germanigis.
Malgraŭ ekesto de Ĉeĥoslovaka respubliko en la jaro 1918, en Třebovice, same kiel en aliaj vilaĝoj kun supereco de germana loĝantaro en tiu ĉi regiono, la loĝantaro de ĉeĥa minoritato ne povis bone nacie disvolvadi. Tamen ankaŭ ĉi tie estis konstruita ĉeĥa minoritata lernejo. Post alligo de t.n. Sudeta ĵupo al nazia Germanio, devis ĉeĥa loĝantaro la vilaĝon forlasi kaj restis nur malmulte da ĉeĥoj, plejparte el miksitaj geedziĝoj.
Okupacio de la regiono de Ruĝa armeo okazis en Třebovice trankvile kaj post certigo de traveturebleco de la ĉefa fervojo al Sovetunio ĝis julio 1945, ĝi transdonis la aferojn al ĉehaj oficistoj kaj forlasis la teritorion. Germana loĝantaro estis ellandigata kaj en liberajn elektitajn objektojn venadis novaj ĉeĥaj, nacie fideblaj loĝantoj. De tiam la vilaĝo bone disvolviĝas.
Memorindaĵoj |
Preĝejo |
Empira preĝejo de Sankta Georgo estis konstruita sur loko de estinta gotika kirko en la jaro 1835. Ĝi estas ununava kun ortangula presbiterejo kaj kun turo super la okcidenta fronto. Interne ĝi estas volbita per prusaj plataĵoj.
La ĉefaltaron ornamas bildo de Sankta Georgo el la jaro 1837 kaj statuo de Sankta Johano Nepomuka el la duono de 18-a jarcento. Baptujo ornamita per statuaro de Bapto de Kristo devenas el la komenco de 19-a jarcento. Sur embrazuro de la triumfa arko estas baroka statuo de Madono, kreita ĉirkaŭ la jaro 1700.
Paroĥesterejo |
Duetaĝa bloka paroĥestrejo estis konstruita en la jaro 1791.
Literaturo |
Dr. E. Poche, DrSc. a kol. – Umělecké památky Čech. Eldonis Akademia en Prago en j. 1978.
Usona ponta tanko M60A1 Ponta tanko estas, simile kiel kirasita savveturilo, inter specialaj kirasitaj transportiloj. Kiel pontaj tankoj eblas konsideri ĉiujn memmovigaj rimedoj ebligantaj superi obstaklojn ĝis larĝeco 24 metroj rekte en spaco de bataloperacoj. Ties ĉefa tasko estas ebligi al la propraj taĉmentoj daŭrigi en rapida antaŭenirado sen senbezona reteniĝo. El tio pli-malpli rezultas taktikaj-teknikaj postuloj, kiujn ili devas plenumi. Precipe temas pri kapablo operacii komune kun unue-sinsekvaj taĉmentoj kaj transpontigi obstaklojn dum kelke da minutoj. This page is only for reference, If you need detailed information, please check here
Ĉi tiu artikolo temas pri mitologio. Por aliaj signifoj vidu la paĝon Tantalo (apartigilo) . Tantalo , laŭ Gioacchino Assereto. Laŭ la helena mitologio, Tantalo (el la greka Τάνταλος , ŝancelanta aŭ tre malfeliĉa ) estis filo de Zeŭso kaj la oceanidino Pluto, laŭ la plej divastigata versio. Li estis reĝo de Frigio [1] aŭ de la monto Sipilo, en Lidio (Malgrandazio) [2] kaj post sia morto li suferis eternan torturadon ĉe la Tartaro, la plej profunda parto de Hadeso, rezervita por la plej perversaj homoj. Tamen, kelkaj rakontoj asertas ke li estis reĝo de Argo aŭ de Korinto [3] , aŭ ke li migris norden el la monto Sipilo por akiri la tronon de Paflagonio, el kie Ilo forpelis lin pro tio, ke Tantalo forkaptis kaj seksperfortis lian fraton Ganimedon [4] , kaj tiel ofendis la diojn. Verŝajne li ankaŭ regis urbon en okcidenta Anatolio, kiun oni nomis Tantalis [5] pro li, aŭ Sipilo , pro la monto sur kies flanko ankoraŭ staras ĝiaj ruinaĵoj [6] . Laŭ la geografiisto Strabo,...
Erzsébet Schaár Memportreto de Erzsébet Schaár en Pécs Personaj informoj Naskiĝo 27-an de julio 1908 ( 1908-07-27 ) en Budafok Morto 29-an de aŭgusto 1975 ( 1975-08-29 ) (67-jara) en Budapeŝto Ŝtataneco Hungario Profesio skulptisto Familianoj Edz(in)o Tibor Vilt v • d • r Erzsébet Schaár [erĵEbet ŝAr], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Schaár Erzsébet estis hungara skulptisto. Ŝia edzo estis Tibor Vilt. Déryné Széppataki Róza en Miskolc fare de Erzsébet Schaár Erzsébet Schaár [1] naskiĝis la 27-an de julio 1908 en Budafok, ŝi mortis la 29-an de aŭgusto 1975 en Budapeŝto. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj solaj ekspozicioj 3 Elektitaj kolektivaj ekspozicioj 4 Elektitaj skulptaĵoj 5 Elektitaj disĉiploj 6 Fontoj 7 Referencoj Biografio | Erzsébet Schaár studis en Industriarta Lernejo, poste en Reĝa Belarta Altlernejo (1924-1926). Ŝia ĉefinstruisto estis Zsig...
Ĉeĥio
Vikimedia Komunejo: Třebovice (Ústí nad Orlicí District)
Portalo pri Ĉeĥio
