Sento




Sento laŭ esperantlingvaj vortaroj kiel PIV aŭ Reta Vortaro estas:



  1. la kapablo senti korpe aŭ morale - do ricevi per iu el la kvin tiucelaj organoj impreson, kiu sciigas nin pri la ekzisto kaj la ecoj de la eksteraj objektoj; sentokapablo ĝenerala;

  2. agrabla aŭ malagrabla stato de la konscio, estigita de fizikaj kaŭzoj: ekzemplaj sentoj estas doloro, ĝuo, plezuro, sufero aŭ volupto;

  3. agrabla aŭ malagrabla stato de la konscio, estigita de nemateriaj moralaj kaŭzoj (ĝojo, malĝojo, enuo, moko, honto, fiereco, surprizo, timo, bedaŭro, admiro, amo, malamo ktp.) - sinonime uzeblas la vorto sentimento;

  4. ama aŭ malama inklino al iu; korsento;


  5. sentilo estas aranĝaĵo transformanta fizikan grandon en aparate aŭ komputile trakteblan signalon.



Citaĵoj |








Citaĵo

 Li deziris komuniki al ĉiuj la sentojn, kiuj plenigis lian animon. 







Citaĵo

 Tiam strangaj sentoj enigas nian animon. 







Citaĵo

 Liaj sentoj elŝprucas en lia parolmaniero. 







Citaĵo

 Li estas tre sinretena en la esprimo de siaj sentoj. 







Citaĵo

 Iliaj paroloj estas kontraŭaj al iliaj propraj sentoj.[1] 


Vidu ankaŭ |



  • senso, afekcio, emocio


Notoj |




  1. L. L. Zamenhof




Popular posts from this blog

Ponta tanko

Tantalo (mitologio)

Erzsébet Schaár