Stadiono







Wembley Stadium en Londono, Anglio.




La Stadiono de Francio en 2011.


Stadiono (ankaŭ stadio) estas sportejo kun areno por atletaj aŭ sportaj ekzercoj kaj konkursoj, kaj multŝtupaj vicoj da sidlokoj por rigardantoj.


Laŭ Francisko Azorín stadio estas Luktejo, areno, antikve unu stadio longa, ĉirkaŭita de ŝtuparigita sidejo, kie jam la antikvaj grekoj vete luktis, kuris, saltis, ĵetis diskon, k. ludis. Mezurunuo de la grekoj 184,98 m. la atena; 192,27 m. la olimpa.[1] Li indikas etimologion el la greka stadion (stadio, mezurunuo), kaj de tie la latina stadium. Kaj li aldonas la terminon stadimetro.[2]



Famaj stadionoj |




  • Stadiono de Francio (Parizo)


  • Puskás-stadiono (iama Popolstadiono) en Hungario


  • Stadiono Ĵurnalisto Mário Filho (kromnome Maracanã) en Rio de Janeiro, Brazilo


  • Stadiono Cícero Pompeu de Toledo (kromnome Morumbi) en São Paulo, Brazilo


  • Urba Stadiono D-ro Paulo Machado de Carvalho (kromnome Pacaembu) en São Paulo, Brazilo



Bildaro |






  • Plej stadionoj estas subĉielaj, kiel ĉi tiu futbala stadiono en Nederlando.







  • Stadiono de Novjorkaj "Yankees".







  • Koloseo en Romo. Antikva stadiono.






Notoj |





  1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 188.


  2. ↑ Azorín, samloke.





  • Stadiono en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)


  • Kategorio Stadiono en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)









-

Popular posts from this blog

Ponta tanko

Image
Usona ponta tanko M60A1 Ponta tanko estas, simile kiel kirasita savveturilo, inter specialaj kirasitaj transportiloj. Kiel pontaj tankoj eblas konsideri ĉiujn memmovigaj rimedoj ebligantaj superi obstaklojn ĝis larĝeco 24 metroj rekte en spaco de bataloperacoj. Ties ĉefa tasko estas ebligi al la propraj taĉmentoj daŭrigi en rapida antaŭenirado sen senbezona reteniĝo. El tio pli-malpli rezultas taktikaj-teknikaj postuloj, kiujn ili devas plenumi. Precipe temas pri kapablo operacii komune kun unue-sinsekvaj taĉmentoj kaj transpontigi obstaklojn dum kelke da minutoj. This page is only for reference, If you need detailed information, please check here
Read more

Tantalo (mitologio)

Image
Ĉi tiu artikolo temas pri mitologio. Por aliaj signifoj vidu la paĝon Tantalo (apartigilo) . Tantalo , laŭ Gioacchino Assereto. Laŭ la helena mitologio, Tantalo (el la greka Τάνταλος , ŝancelanta aŭ tre malfeliĉa ) estis filo de Zeŭso kaj la oceanidino Pluto, laŭ la plej divastigata versio. Li estis reĝo de Frigio [1] aŭ de la monto Sipilo, en Lidio (Malgrandazio) [2] kaj post sia morto li suferis eternan torturadon ĉe la Tartaro, la plej profunda parto de Hadeso, rezervita por la plej perversaj homoj. Tamen, kelkaj rakontoj asertas ke li estis reĝo de Argo aŭ de Korinto [3] , aŭ ke li migris norden el la monto Sipilo por akiri la tronon de Paflagonio, el kie Ilo forpelis lin pro tio, ke Tantalo forkaptis kaj seksperfortis lian fraton Ganimedon [4] , kaj tiel ofendis la diojn. Verŝajne li ankaŭ regis urbon en okcidenta Anatolio, kiun oni nomis Tantalis [5] pro li, aŭ Sipilo , pro la monto sur kies flanko ankoraŭ staras ĝiaj ruinaĵoj [6] . Laŭ la geografiisto Strabo,...
Read more

Erzsébet Schaár

Image
Erzsébet Schaár Memportreto de Erzsébet Schaár en Pécs Personaj informoj Naskiĝo 27-an de julio 1908 ( 1908-07-27 ) en Budafok Morto 29-an de aŭgusto 1975 ( 1975-08-29 ) (67-jara) en Budapeŝto Ŝtataneco Hungario Profesio skulptisto Familianoj Edz(in)o Tibor Vilt v   •   d   •   r Erzsébet Schaár [erĵEbet ŝAr], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Schaár Erzsébet estis hungara skulptisto. Ŝia edzo estis Tibor Vilt. Déryné Széppataki Róza en Miskolc fare de Erzsébet Schaár Erzsébet Schaár [1] naskiĝis la 27-an de julio 1908 en Budafok, ŝi mortis la 29-an de aŭgusto 1975 en Budapeŝto. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj solaj ekspozicioj 3 Elektitaj kolektivaj ekspozicioj 4 Elektitaj skulptaĵoj 5 Elektitaj disĉiploj 6 Fontoj 7 Referencoj Biografio | Erzsébet Schaár studis en Industriarta Lernejo, poste en Reĝa Belarta Altlernejo (1924-1926). Ŝia ĉefinstruisto estis Zsig...
Read more