Kaprikorno (konstelacio)
Vidu ankaŭ artikolon Tropiko de Kaprikorno.
| Kaprikorno | |
|---|---|
 | |
Latina nomo | Capricornus (genitiva Capricorni) |
| Mallongigo | Cap |
| Imagata bildo | |
| Observaj datumoj (Epoko 1875.0) | |
Rektascensio | 20h 0m 0s ... 21h 52m 0s |
Deklinacio | -28° 0' 0" ... -9° 0' 0" |
Areo | 414 kvadrataj gradoj |
Rango laŭ la areo | 40 |
| Najbaraj konstelacioj | Akvisto, Aglo, Sagitario, Mikroskopo, Aŭstrala Fiŝo |
| Enhavo | |
| Kvanto de steloj de videbla magnitudo < 3 | 1 |
Videbla magnitudo de la plej hela stelo | 3,0 |
| Videbleco | |
Latitudoj de almenaŭ parta videbleco | -90° ... 81° |
Latitudoj de plena videbleco | -90° ... 62° |
| Tempo de jaro de la plej bona videbleco | Septembro |
| Historio | |
| Unua priskribo | Ptolemeo |
| Jaro de unua priskribo | |
| Verko, en kiu ĝi estis priskribita | |
| Postaj ŝanĝoj | |
Kaprikorno aŭ Kaprokorno latine Capricornus estas konstelacio de tera ĉielo de la zodiako
Astrologio |
Laŭ la astrologiistoj naskituloj de ĉiu zodiaka signo havas karakteron propran je tiu signo. Jen laŭ ili la personeco de la « kaprokornaj »
Kaprikorno ĝis la celo
Proksimiĝas sen ŝancelo
Kaj grimpinte al posteno
Sur socia rolas sceno.
Kaŝaj sentoj, determino,
Malvarmemo kaj obstino,
Ambicio, sinregado
Faciligas ĝian padon.
Laŭ Leszek Szuman elpoligis Krzysztof Śliwiński
virinoj :
viroj :
- Korpo kaj sano
- Korpo kaj sano
.
- Kiel li reagas ?
- Kiel li reagas ?
La kaprokornulo naskiĝis frustrita. Kiom oni donas al li, io ĉiam estos al li “mankanta”.
Li bezonas atenton, tenerecon, afablecon ; li ne eltenas esti forpuŝita kaj eĉ malpli esti forlasita. Estas en li abisma avideco, kaj devos lernadi akiri iaspecan malligitecon, serenecon – je kio li fakte sopiras – kiu ne iĝus – malfacilas ! – rezignacion nek bedaŭron, nek universalan malesperon.
Li ŝajnas trankvila, ĉar li multe sinregas, time de aliulaj reagoj, li subpremos siajn plej krudajn kolerojn. Li ĉiam emas lasi amasiĝi la plendomotivoj kaj malpardonoj – kiujn li neniam forgesas – sed la tagon, kiam okazas eksplodo, ne estas « la pokalo kiu superpleniĝas », sed cisterno ! Kaj lia ĉeularo kutimiĝintaj vidi lin senemocia, surprizegas.
Do li ĝenerale iĝas amara, aŭ malespera.
Li ofte serĉas posedon, monon ĉar tio liveras al li sekurecon kiun li bezonas. Simile li ne malemas, ke aliuloj eraras pri li kaj timas lin, ĉar li frue en la vivo komprenis, ke kiam li akiris povon super la aliaj, tiuj havas malpli da super li ! Cetere iom « reĝi la ĉean mondon » ne malplaĉas al li.
Lia dignosento, aŭ ĉu tromemsento? Malhelpas lin ofte peti pri helpo, konfesi siajn malfortajn momentojn, malkontesti siajn malkuraĝaĵojn. Li ofte konsentas konsciencocedojn, pro timo je kontraŭpuŝiĝoj. Kaj tiujn lli riproĉos al si longtempe kaj dolore.
Li ŝatas komunikon sed ankaŭ bezonas, kaj ŝatas, silenton kaj solecon.
Ŝato al vojagoj, sed korligiĝas al la nasklando.
- Je kio li taŭgas ?
- Je kio li taŭgas ?
Li povas meti sian analizeman inteligenton en la servon de sciencaj laboroj, filozofiaj studoj, arĥeologiaj esploroj ; La estinteco, la fora estinteco, malnovaj ŝtonoj, antikvaj lingvoj, ktp ĉio tia fascinas lin, pli ol la estanteco, kaj multe pli eĉ ol la estonto. Al li plaĉas malkovri la kaŭzojn de la meĥanismoj, la kialojn de la fenomenoj, iris ĝisfunde de la temo, elradiki ties esencon. Ankaŭ la misterojn, la transnormala, la mistiko logas lin, kvankam skeptikan.
Li malŝategas esti « taŭzita », persekutita ; vundita de l‘kritikoj, malindiferenta je l’laŭdoj, vivo al li estas konstanta ulcero. Kaj li konsistigas al si sian kirasŝelon tiel, kiel li kapablas.
Ankaŭ multaj politikulojn oni trovas en tiu signo : ŝato al povo kaj ago, laboro kaj respondecoj, bezono esti utila.
Oni povas kalkuli je li, ĉar li estas tre parolfida ; sed li neniam fanfaronas je promesoj, kaj li bezonas tempon. Cetere en ĉiaj kampoj li bezonas tempon, lia sukcesiĝo estas ofte malfrua; La kaprikornulo ofte plijuniĝas kun la jaroj, kaj adaptiĝas al modernismo pli bone dum sia maljuneco.
Ofte li montras petolulan flankon, kiam li sentas sin « en fido ».
- Kiel li amas ?
- Kiel li amas ?
La kaprokornulo estas malfida, singarda ; Li timas suferi, kaj esti forlasita ; do li aliras amon sur piedpintoj, kun suspektema animo kaj oftege aspekto malĉarma. Ĉar li cetere estas moralisto, li aspektas al aliuloj kvazaŭ li juĝas ilin. Tio ne estas tute vera … sed jes li rapide ekvidas iliajn tiklajn punktojn.
Ĉio ĉi ofte instaligas lin en daŭra fraŭleco. Li cetere des pli malemas « elpaŝi », ke li estas fidelulo, kaj malŝatas ŝanĝon. Li scias, ke kiam li estos dirinta « jes » li ne retropaŝos, eĉ se li deziros tion fari, aŭ ke se li tion tamen faras, estos post montaroj da streboj kaj sufero. Krome kaj krone li ŝatas solidecon. Al li plaĉas la kutimoj, ili estas trankviligantaj.
Al li estas ofte malfacilega esprimi siajn sentojn. La alia devas nur memori ke ĝi estas amita. Sed li, male, bezonegas korvarmon!
Pli precize estas du specoj de kaprokornaj, - unu pretermensa – kiu trebone vivas en sia fraŭleco – kaj alia, kiu donadas, kaj petadas tenerecon, kiu post kiam siaj defensiloj estos falintaj, efektiviĝos senlime amema, prizorga kaj ĉeesta, ĉiam kun iom da korpudoro. (ne da sekspudoro !).
Li estas la ideala edzo de la malfruaj unuiĝoj.
- Famaj kaprikornuloj:
- Isaako NEWTON
- Jean-François Champollion
- Pierre Loti
- Simone de Beauvoir
- Generalo CAMBRONNE
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
