Levoča




Koordinatoj: 49°01′16″N 20°35′28″E  /  49.02111°N, 20.59111°O / 49.02111; 20.59111 (Levoča)


































































































































Levoča

hungare Lőcse, germane Leutschau
urbo

Leutschau - Rathaus und Dom.jpg

Urbodomo en Levoča





Coat of arms of Levoča.png

Blazono



Oficiala nomo: Levoča

Lando

Slovakio Slovakio
Regiono

Regiono Prešov
Distrikto

Distrikto Levoča
Historia regiono

Supra Hungarujo

Parto de

Spiŝo
Montaro

Levočské vrchy
Rivero

Levočský potok

Situo
Levoča
 - alteco
570 m s. m.
 - koordinatoj

49°01′16″N 20°35′28″E  /  49.02111°N, 20.59111°O / 49.02111; 20.59111 (Levoča)

Areo
64,04 km² (6 404 ha)

Loĝantaro
14 716 (31.12.2007)
Denseco

229,79 loĝ./km²

Unua skribmencio

1249

Horzono

MET (UTC+1)
 - somera tempo

MET (UTC+2)
Poŝtkodo
054 01
Telefona antaŭkodo
+421-53
Aŭtokodoj
LE
NUTS
543292


Loko de Monda heredaĵo de UNESCO
Nomo
Levoča, Spiŝa burgo kaj memorindaĵoj de ĉirkaŭaĵo
Tipo de heredaĵo

kultura heredaĵo

Jaro
1993 (#17)
Numero

620
Regiono

Eŭropo

Kriterioj
iv




Situo enkadre de Slovakio

ButtonRed.svg


Situo enkadre de Slovakio





Situo en Regiono Prešov

ButtonRed.svg



Situo en Regiono Prešov



Commons-logo.svg Vikimedia Komunejo: Levoča

Retpaĝo: www.levoca.sk


Portal.svgPortalo pri Slovakio

Levoča (hungare Lőcse [lOĉe], germane Leutschau) estas urbo en Slovakio, en regiono Prešov.




Departementa domo




Enhavo






  • 1 Historio


  • 2 Pentopolis


  • 3 Historiaj memorindaĵoj


  • 4 Famuloj


  • 5 Ĝemelurboj


  • 6 Galerio





Historio |


Levoča ekestis el du originaj slavaj civitoj, kiujn verŝajne detruis la tataroj en la jaro 1241. Post la detruo denove saksoj refondis la komunumon. En 1271 "Leucha" fariĝis ĉefurbo de Komunumo de Szepes-regionaj saksoj en Hungara reĝlando. La plej malnova skriba dokumento, en kiu unuafoje troviĝas la loknomo en formo "Leucha", estas reĝdokumento de Béla la 4-a el 1294. En 1317 ĝi jam estas menciita rekte kiel libera reĝa urbo.


Al evoluo de urbo grave helpis privilegio de deponej-rajto, donita al Leutschau flanke de reĝo Karolo la 1-a (Hungario) en 1321. Tiu privilegio devigis eksterlandajn negocistojn resti en urbo dum 15 tagoj kaj vend-proponi siajn varojn. Reĝo Sigismondo la 1-a liberigis en 1402 negocistojn de Leutschau el deponej-rajto de aliaj urboj, en 1411 plilarĝis deponej-rajto de Leutschau ankaŭ por enlandaj negocistoj. En 1419 estis civitanoj de Lőcse liberigitaj el pago de tridekonoj (impostoj) en tuta Hungara reĝlando. Tiel malfermis eksterordinaraj eblecoj de libera negocado.


Favora evoluo de urbo kulminis en limo de 15-a kaj 16-a jarcentoj kaj ebligis ekeston de tiaj artaj belegaĵoj, kiaj estas la verko de Majstro Paŭlo en preĝejo omaĝe al Sankta Jakobo. Promesplenan evoluon interrompis en la 16-a jarcento vasta incendio kaj en la 17-a jarcento kontraŭ-Habsburgaj ribeloj. Leutschau tamen restis centro de regiono Szepes kaj en la 19-a jarcento fariĝis centro de slovaka pornacia movado.


Ĉi tie estis fondita fama Liceo en Leutschau al kiu venis en 1844, post degrado de Ľudovíta Štúra el katedro, liaj studentoj el Pressburg gvidataj de Janko Francisci. El famaj slovakaj poemistoj kaj naciaj eminetuloj, kiuj en Levoča studis aŭ laboris, estas menciendaj Ján Botta, Janko Kráľ, Ľudovít Kubáni, Pavol Dobšinský, d-ro Vavro Šrobár, Albert Škarvan kaj aliaj. Hungaraj verkistoj Kálmán Mikszáth kaj Mór Jókai verkis po 1 elstarajn historiajn romanojn pri la urbo: La nigra urbo kaj La blanka virino el Lőcse.



Pentopolis |


Ĝi estis alianco de 5 gravaj urboj en orienta parto de Supra Hungarujo fine de la mezepoko. La loknomoj estas unue hungare (uzataj ĝis 1920), poste laŭ la nuna slovaka formo:




  • Kisszeben Sabinov


  • Kassa Košice


  • Eperjes Prešov


  • Bártfa Bardejov

  • Lőcse Levoča



Historiaj memorindaĵoj |


Levoča kun siaj urbomuroj kaj urba arkitekturo konservis sian karakteron de mezepoka urbo. Ĝi estas urba memoraĵ-rezervejo kaj danke al multo da memoraĵoj kaj artaj belegaĵoj Levoča apartenas al la plej belaj historiaj urboj en Slovakio




Mariana baziliko


La plej grava kaj unika memoraĵo estas preĝejo omaĝe al Sankta Jakobo kun siaj 11 gotikaj kaj renesancaj altaroj, inkluzive la plej alta ligna gotika altaro en mondo (18,6 m). En la urbo estas grandega mezepoka placo ĉirkaŭita pere de renesancaj domoj, fama renesanca urbodomo, pliaj du altvaloraj preĝejoj kun baroka interiero, klasicismaj konstruaĵoj de malnovdistrikta domo kaj evangelisma preĝejo. Historian centron ĉirkaŭas fortega urbomura sistemo kun longeco 2,5 km.



Famuloj |



  • en Lőcse/Levoča naskiĝis:


    • hungara aktoro Árpád Lehotay

    • hungara arthistoriisto Kornél Fabriczy

    • hungara hidrologo-inĝeniero Károly Keczkés

    • hungara inĝeniero pri metalurgio Alfréd Probstner

    • hungaraj historiistoj Dezső Nemes kaj Moritz Csáky

    • hungara inĝeniero pri agrario Tibor Jermy

    • hungara inĝeniero pri maŝinoj Gyula Greschik

    • hungaraj inĝenieroj pri minado Vilmos Fuchs kaj Gyula Gretzmacher

    • hungara juristo Mihály János Sax

    • hungara kuracisto Ervin Bauer

    • hungara luterana episkopo István Xylander

    • hungara pentristo Károly Markó (1793)

    • germana pentristo János Rombauer

    • germana-hungara politikisto Ede Zsedényi

    • hungara skulptisto János Marschalkó



  • en Lőcse/Levoča mortis:

    • hungara juristo Sámuel Fabriczy

    • hungara-germana botanikisto Sámuel Genersich

    • hungara-germana-ĉeĥoslovakiana kuracisto Miklós Szontagh (1882)

    • germana luterana pastro kaj instruisto Christoph Böhm





Ĝemelurboj |




  • Pollando Stary Sącz, Pollando


  • Pollando Łańcut, Pollando


  • Pollando Kalwaria Zebrzydowska, Pollando


  • Hungario Keszthely, Hungario


  • Ĉeĥio Litomyšl, Ĉeĥio



Galerio |







Popular posts from this blog

Ponta tanko

Tantalo (mitologio)

Erzsébet Schaár