Parmenaso
La sankta Parmenaso [foje ankaŭ esperantigata simple Parmeno] estis unu el la unuaj sep diakonoj de la kristanismo, tutekzakte de la historie unua kristana komunumo, kunvenanta en Jerusalemo.
Parmenaso estis sendita kristanisme misii en Makedonio, kaj laŭdire pro sia kristaneco en la urbo Filipio en orienta Makedonio mortis kiel martiro, en la jaro 98 kadre de kontraŭkristanaj persekutoj sub la romia imperiestro Trajano. Lia memortago en la katolika eklezio kaj en la ortodoksismaj eklezioj estas la 23-a de januaro.
Fono |
La sesa ĉapitro de la Agoj de la Apostoloj (vidu sube) rakontas pri malkonsento, kiu ekestis en la eklezio de Jerusalemo ĉirkaŭ du jarojn post la Ĉieleniro de Kristo. La "helenistoj", do judaj kristanoj influitaj de la greka kulturo, de la komunumo estis riproĉintaj la "hebreojn", do judajn kristanojn, kiuj uzis la hebrean biblion, ke iliaj vidvinoj estas ne sufiĉe atentataj en la ĉiutaga komunuma servado. Tio instigis la apostolojn, enoficigi por tiu tasko sep virojn, kiujn la kunveno elektis. Ili estis: Stefano, Filipo, Proĥoro, Nikanoro, Timono, Parmenaso [foje ankaŭ esperantigata simple Parmeno] kaj Nikolao (Ago 6,1-6). Tiujn virojn kaj iliajn posteulojn la komunumo nomis "diakonoj", post kiam la sankta Paŭlo en siaj leteroj por ili uzis tiun nomon.
Citaĵo: Agoj de la Apostoloj 6 1-6 |
|
Noto |
↑ Agoj de la Apostoloj 6 1-6: vidu ekzemple ĉi-tie (retlibro en formato PDF).