Batalo de Lepanto
Multi tool use
Batalo de Lepanto, de Paolo Veronese
La Batalo de Lepanto okazis 7-an de oktobro 1571 kiam aro de la Sankta Ligo, koalicio de Hispanio (inkluzive de ĝiaj teritorioj de Napolo, Sicilio kaj Sardio), la Venecia respubliko, la Papa Ŝtato, la Ĝenova Respubliko, la Duklando de Savojo, la Kavaliroj-Hospitalistoj kaj aliaj, decide venkis kontraŭ la ĉefa militŝiparo de la Otomana Imperio.
La kvin-hora batalo estis kontraŭbatalita ĉe la norda rando de la Golfo de Patraso, en okcidenta Grekio, kie la otomanaj fortoj navigante okcidenten de sia ŝiparmea militbazo en Lepanto (turke: i̇nebahtı; greke: Naupaktos aŭ έπαχτος, Épahtos) renkontis la fortojn de la Sankta Ligo, kiuj venis de Mesino. La venko de la Sankta Ligo donis provizoran kontrolon sur Mediteraneon, protektis Romon de invado, kaj malhelpis la otomanojn avanci plu en Eŭropon. Lepanto estis la lasta grava marbatalo batalita preskaŭ tute inter galeroj funkciitaj per remiloj, kaj donis grandan simbolan gravecon al ĝi ekde tiam.
La batalo finiĝis je la 4-a ptm. La turka ŝiparo suferis la perdon de 210 ŝipoj, el inter ili 117 galeroj kaj 10 galiotoj estis kaptitaj kaj en sufiĉe bona stato por ke la kristanoj povu konservi ilin. Je la kristana flanko, 20 galeroj estis detruitaj kaj 30 estis difektitaj tiel grave ke ili devis esti forĵetitaj. Unu venecia galero estis la nura aĵo konservita de la turkoj.
La Sankta Ligo proponis la venkon al la Virgulino Maria, al kiu ili preĝis por venko per la uzo de la rozario. Andrea Doria konservis kopion de la mirakla bildo de Nia Damo de Gvadalupo donita al li de la reĝo Filipo la 2-a en la ĉambro de sia ŝipo. Pio la 5-a starigis novan katolikan festotagon de Nia Sinjorino de la Venko por festi la batalon, kiu nun estas festita de la Romkatolika Eklezio kiel festo de la Dipatrino de la Rozario.
- Batalo de Lepanto en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Batalo de Lepanto en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
4ml0EM W,Jh07A,xW8bs,7XXv9hFWUn2Ac H4pl o7sCwNWbsqlfrDBvJewHM CWA6L,fhH6JQgn c
Popular posts from this blog
Ĉi tiu artikolo temas pri mitologio. Por aliaj signifoj vidu la paĝon Tantalo (apartigilo) . Tantalo , laŭ Gioacchino Assereto. Laŭ la helena mitologio, Tantalo (el la greka Τάνταλος , ŝancelanta aŭ tre malfeliĉa ) estis filo de Zeŭso kaj la oceanidino Pluto, laŭ la plej divastigata versio. Li estis reĝo de Frigio [1] aŭ de la monto Sipilo, en Lidio (Malgrandazio) [2] kaj post sia morto li suferis eternan torturadon ĉe la Tartaro, la plej profunda parto de Hadeso, rezervita por la plej perversaj homoj. Tamen, kelkaj rakontoj asertas ke li estis reĝo de Argo aŭ de Korinto [3] , aŭ ke li migris norden el la monto Sipilo por akiri la tronon de Paflagonio, el kie Ilo forpelis lin pro tio, ke Tantalo forkaptis kaj seksperfortis lian fraton Ganimedon [4] , kaj tiel ofendis la diojn. Verŝajne li ankaŭ regis urbon en okcidenta Anatolio, kiun oni nomis Tantalis [5] pro li, aŭ Sipilo , pro la monto sur kies flanko ankoraŭ staras ĝiaj ruinaĵoj [6] . Laŭ la geografiisto Strabo,...
Erzsébet Schaár Memportreto de Erzsébet Schaár en Pécs Personaj informoj Naskiĝo 27-an de julio 1908 ( 1908-07-27 ) en Budafok Morto 29-an de aŭgusto 1975 ( 1975-08-29 ) (67-jara) en Budapeŝto Ŝtataneco Hungario Profesio skulptisto Familianoj Edz(in)o Tibor Vilt v • d • r Erzsébet Schaár [erĵEbet ŝAr], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Schaár Erzsébet estis hungara skulptisto. Ŝia edzo estis Tibor Vilt. Déryné Széppataki Róza en Miskolc fare de Erzsébet Schaár Erzsébet Schaár [1] naskiĝis la 27-an de julio 1908 en Budafok, ŝi mortis la 29-an de aŭgusto 1975 en Budapeŝto. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj solaj ekspozicioj 3 Elektitaj kolektivaj ekspozicioj 4 Elektitaj skulptaĵoj 5 Elektitaj disĉiploj 6 Fontoj 7 Referencoj Biografio | Erzsébet Schaár studis en Industriarta Lernejo, poste en Reĝa Belarta Altlernejo (1924-1926). Ŝia ĉefinstruisto estis Zsig...
Franz Schubert Franz Schubert, pentrita en 1875 fare de Wilhelm August Rieder Bazaj informoj Naskiĝo 31-an de januaro 1797 ( 1797-01-31 ) en Himmelpfortgrund Morto 19-an de novembro 1828 ( 1828-11-19 ) (31-jara) en Vieno Ĝenroj Klasika muziko Profesio komponisto Aktivaj jaroj 1808-1828 v • d • r Franz SCHUBERT ([ˈfʁants ˈʃuːbɛɐ̯t], esperante Franz' Ŝuberto ; naskiĝis la 31-an de januaro 1797 je Himmelpfortgrund en Vieno, kiu nun estas parto de la 9-a viena distrikto Alsergrund, kaj mortis la 19-an de novembro 1828 en Vieno) estis aŭstra komponisto de klasika kaj fruromantisma muziko. Li komponis ĉirkaŭ 600 lidojn (germanaj kantoj) kaj estas nomata la "reĝo de lido". Enhavo 1 Vivo 1.1 Infaneco 1.2 Junaĝo 1.3 Zelis 1.4 Jaroj de maturiĝo kaj matureco 1.5 La lastaj jaroj 2 Postefiko kaj akceptado 3 Honoradoj 4 Verkoj 4.1 Eklezia muziko 4.2 Dram...