Tresviso



























































Tresviso

Tresviso.jpg

Administrado

Lando

Hispanio

Regiono

Kantabrio

Provinco
Kantabrio

Poŝtkodo
39580 [+]

Retpaĝaro

Retejo de Tresviso
Demografio

Loĝantaro

70  (2013)

Loĝdenso

4,31 loĝ./km²
Geografio

Geografia situo

43° 15′ N, 4° 40′ U43.258333333333-4.6666666666667Koordinatoj: 43° 15′ N, 4° 40′ U

Alto
907 m

Areo
16,23 km² (1 623 ha)

Horzono

UTC+01:00 [+]





Tresviso (Hispanio)

DEC
Tresviso

Situo de Tresviso



Alia projekto

Commons-logo.svgVikimedia Komunejo Tresviso [+]







v  d  r


Information icon.svg



Tresviso (loke Tresvisu) estas malgranda municipo en la aŭtonoma komunumo Kantabrio (Hispanio). Ĝi situas en la montaro Picos de Europa, en la komarko Liébana.




Enhavo






  • 1 Loknomo


  • 2 Loĝantaro


  • 3 Geografio


  • 4 Ekonomio


  • 5 Transporto


  • 6 Festoj


  • 7 Notoj





Loknomo |


La oficiala nomo Tresviso estas hispanigo de la kantabra Tresvisu, kiu devenas de la latina tres-visum, tio estas "trans la montaĵo de kie io ekvideblas", aŭ la ankaŭ latina trans abyssum, t.e. "trans abismo".[1]



Loĝantaro |


Tresviso estas unu el la plej malgrandaj municipoj en Kantabrio, pro jen ties areo jen ties nombro de loĝantoj. Ĝi konsistas el nur unu vilaĝo samnoma, tio estas Tresviso, kiu situas je 907 m super la marnivelo kaj 91 km for de la regiona ĉefurbo Santandero. Laŭ la censo de 2013, en Tresviso loĝis 70 homoj. La loĝantaro estas tre maljuna.



Geografio |




Aliro al Tresviso per la kruta vojo Senda de La Peña.




Vilaĝo Tresviso.


Tresviso situas meze de la montaro Picos de Europa. La vilaĝo estas ĉe la rivero Urdón, en profundo de larĝa kavaĵo kaj proktektite de karstaj montomuroj. La tuta teritorio estas ene de la Nacia Parko Picos de Europa.


Ties samlimaj municipoj estas:



  • Nordo: Peñamellera Alta kaj Peñamellera Baja (Asturio)

  • Sudo: Cillorigo de Liébana (Kantabrio)

  • Oriento: Peñarrubia (Kantabrio)

  • Okcidento: Cabrales (Asturio)


La geografiaj limoj de la municipo estas:



  • Nordo: Cantu la Jorcaúra kaj Las Ruyas

  • Sudo: El Cuetu

  • Oriento: Prías kaj rivero Urdón

  • Okcidento: Loma de la Mesa



Ekonomio |


En la ekonomio de la municipo estas ĉefrolaj brutobredado de bovoj, ŝafoj kaj kaproj, kaj ties plej fama produktaĵo estas fromaĝo (Picón de Tresviso). En la municipo estas neniu industrio. Malgraŭ ankoraŭ eka, ekzistas kreskanta turismo pro la miriga pejzaĝo en la ĉirkaŭa areo, kiu bremsis la migradon al ekstero.



Transporto |


Tresviso estas fama pro sia izoleco. La ununura vojo al municipo konektiĝas kun apuda loko Sotres (Asturio). Tiu vojo transiras diversajn montojn, nome Jitu Escarandi kaj Joyu Teju, kiuj estas 1300 m super la marnivelo. Izoleco permesis, ke Tresviso estis la lasta municipo de Kantabrio, kiun naciistoj venis dum la Hispana Enlanda Milito. Tio okazis las 17-an de septembro 1937, tio estas 22 tagojn post la veno en la regiona ĉefurbo.


Krome, inter trampistoj estas populara vojo Senda de la Peña. Ĝi esta kruta piedvojo longa je 6 km, kiu trairas altŝanĝon de pli ol 600 m.



Festoj |


La festo El Ramu ("bukedo" en la kantabra) estas celebrata ĉiun 29-an de junio, tio estas la festotagon de Sankta Petro. En la nokto antaŭ la festo, la viroj de la vilaĝo iras al arbaro de fagoj en apuda monto Valdediezma. Tie ili serĉas bonaspektan kaj fortikan arbon, kiun oni nomas jovera. Dume, la virinoj pretigas grandan bukedon (ramu), kun floroj kaj kringoj el pano.


La festotagon la viroj portas la bukedon al la kirko por, ke la sacerdoto benu ĝin. Post miso estas procesio de la figuro de Sankta Petro tra la stratoj de la vilaĝo, kunportante la bukedon dum la virinoj kantas. La arbon (nome jovera) oni lokas en la keglo-ludejon kaj ŝmiras per oleo aŭ sapo. Tie oni aŭkcias la kringojn el la bukedo kaj la virinoj gaje instigas la virojn por, ke ili superniru ĝis la plej alta parto de la arbo (nome cogolla). La festo finiĝas nokte kun kermeso.



Notoj |





  1. revistaiberica.com (2012). Tresviso: La villa tras el abismo. (hispane). Alirita 15-a de novembro 2012.









Popular posts from this blog

Ponta tanko

Tantalo (mitologio)

Erzsébet Schaár