Félicien Menu de Ménil
Félicien Menu de Ménil | |
---|---|
Félicien Menu de Ménil. Foto el ĉ. 1908 | |
Personaj informoj | |
Naskiĝo | 16-an de julio 1860 (1860-07-16) en Boulogne-sur-Mer |
Morto | 28-an de marto 1930 (1930-03-28) (69-jara) en Neuilly-sur-Seine |
Ŝtataneco | Francio |
Profesio | diplomato, esperantisto, komponisto, historiisto, muzikkritikisto |
Lingvoj | Esperanto, franca lingvo |
Verkaro | La Espero |
Esperanto | |
Esperantisto numero | 6513 |
Familianoj | |
Edz(in)o | Sophie Marie-Aline Menu de Ménil |
La franca barono Félicien MENU DE MÉNIL [mönü dö meni] naskiĝis la 16-an de julio 1860 en Boulogne-sur-Mer kaj mortis la 28-an de marto 1930 en Neuilly (apud Paris) estis konsulo kaj muzikisto.
Li esperantistiĝis en 1901, abunde skribis artikolojn en preskaŭ ĉiuj Esperanto-gazetoj, same kiel propagandajn tekstojn en franca lingvo, kaj fariĝis komitatano de Societo Franca por la Propagando de Esperanto. Krome li estis direktoro de Franca Esperantisto kaj France Esperantiste kaj ĉefredaktoro de La Revuo. Ekde 1919 Menu de Ménil membris en Lingva Komitato. Li estas precipe konata kiel „la muzikisto de Esperanto“. Li verkis multajn melodiojn kaj kantojn kaj ĉiuj esperantistoj konas lian muzikon de la himno La Espero, kiu kvankam ne la unua iom post iom oficialiĝis.
Krome li verkis:
- L'Heritage Klodarec, unuakta prop. komedio, 1906
- La mortigistoj de Stradella, rakonto, samjare en la septembra numero de La Revuo
- Les préjugés contre l'E, 1908
Muzika Terminaro, 1908
Ankaŭ lia edzino Sophie (1870-1925) estis aktiva en Esperanto-movado.
Eksteraj ligiloj |
Senpagaj partituroj de Félicien Menu de Ménil en la International Music Score Library Project
Trovu « Félicien Menu de Ménil » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo» |